zbutwieć

zbutwieć
{{stl_51}}{{LABEL="twpldezbutwiecacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}zbutwieć{{/stl_39}}{{stl_41}} pf{{/stl_41}}{{stl_7}} vermodern;{{/stl_7}}{{stl_42}}{{/stl_42}}{{stl_50}}{{LINK="butwieć" LABEL="twpldebutwiecacute"}}{{/stl_50}}{{stl_10}} butwieć{{/stl_10}}{{stl_50}}{{/LINK}}{{/stl_50}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_51}}{{LABEL="twpldebutwiecacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}butwieć{{/stl_39}}{{stl_7}} <{{/stl_7}}{{stl_3}}zbutwieć{{/stl_3}}{{stl_7}}>{{/stl_7}}{{stl_41}} (3. Pers -eje){{/stl_41}}{{stl_7}} (ver)modern{{/stl_7}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • zbutwieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}butwieć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zbutwieć — dk III, zbutwiećeje, zbutwiećwiał, zbutwiećwiały «o substancjach organicznych: ulec rozkładowi pod wpływem bakterii i grzybów w obecności tlenu» Zboże w stertach zbutwiało. Zbutwiałe drewno …   Słownik języka polskiego

  • nadbutwieć — dk III, nadbutwiećeje, nadbutwiećwiał, nadbutwiećały «nieco, trochę zbutwieć; nadmurszeć, nadgnić» Nadbutwiały poręcze mostku. Nadbutwiałe belki stropu …   Słownik języka polskiego

  • nadgnić — dk Xa, nadgnićgnije, nadgnićgnił, nadgnićgniły rzad. nadgniwać ndk I, nadgnićwa, nadgnićają, nadgnićał «ulec częściowo procesowi gnicia, niezupełnie zgnić, zbutwieć, spróchnieć» Ziemniaki w kopcach nadgniły. Nadgniłe owoce, warzywa …   Słownik języka polskiego

  • pobutwieć — dk III, pobutwiećeje, pobutwiećwiał, pobutwiećwiałe «o wielu rzeczach: zbutwieć, zmurszeć, zgnić» Obrazy pobutwiały na strychu. Papiery, książki, ubrania w szafach pobutwiały od wilgoci …   Słownik języka polskiego

  • ponadgniwać — dk I, ponadgniwaćwa, ponadgniwaćają, ponadgniwaćał «o wielu rzeczach: zgnić, zbutwieć częściowo, z wierzchu; nadgnić w wielu miejscach» Deski w płocie ponadgniwały …   Słownik języka polskiego

  • zatęchnąć — dk Vc, zatęchnąćnie, zatęchnąćtęchł, zatęchnąćtęchły, zatęchnąćtęchłszy «przesiąknąć zapachem pleśni, zepsuć się wskutek wilgoci (bez dostępu świeżego powietrza); stęchnąć, zbutwieć» Ubrania zatęchły w wilgotnym pomieszczeniu. Słoma zatęchła z… …   Słownik języka polskiego

  • zgnić — dk Xa, zgniję, zgnijesz, zgnij, zgnił, zgniły 1. «ulec procesowi rozkładu chemicznego pod wpływem działania bakterii; zbutwieć, zepsuć się» Zgniłe owoce, jarzyny. Zgniłe liście. Siano zgniło od ciągłych deszczów. 2. pot. «umrzeć, przesiedziawszy… …   Słownik języka polskiego

  • zmurszeć — dk III, zmurszećeje, zmurszećszał, zmurszećszały «zamienić się wskutek gnicia w kruszącą się masę, ulec rozkładowi; spróchnieć, zbutwieć, zgnić» Płot zmurszał ze starości …   Słownik języka polskiego

  • butwieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, butwiećeję, butwiećeje, butwiećwiał, butwiećwieli {{/stl 8}}– zbutwieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} gnić, psuć się, rozpadać się pod wpływem bakterii, grzybów (o substancjach organicznych);… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przegnić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk IIIc, przegnićgnije {{/stl 8}}{{stl 7}} zgnić na wskroś, do końca; zbutwieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przegniły belki w ścianie. Przegniły deski w podłodze. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”